- To prawda. Sama nie wiem skąd się wzięłam. nie raz nawet myślałam, że podmienili mnie w szpitalu ale niestety to niemożliwe. Moja mama może i jest szalona oraz zwariowana ale mimo wszystko kocham ją choć nie raz bardzo mnie denerwują. Zbyt bardzo się o mnie martwi i we wszystko się wtrąca- powiedziałam z żalem.

- Nie mów tak bo wiem, że to nieprawda. Za nią latają faceci a za mną nie. Nigdy nie miałam chłopaka co oznacza, że nikomu się nie podobam. Wiem dobrze, że nikt nie zwróci na mnie uwagi bo ubieram się inaczej niż inni oraz mam własny styl- powiedziałam.
- A poza tym moja mama jest bardzo piękną kobietą a ja nie dorastam jej do pięt. Wiem to- dodałam.

Podeszła do stolika

- Hey Rob. - powiedziała

-W któym jesteś pokoju zapytałem?

- Mieszkam w pierwszym pokoju. Mam nadzieję że poznam tu żadnych lalek barbie bo nienawidzę takich osób- powiedziałam uśmiechnięta.

- Czyli będę miała kogo pomęczyć. Niech się szykuję- powiedziałam z uśmiechem.
- Powiedziałeś że lubisz muzykę. Grasz na jakimś instrumencie czy wolisz śpiewać?- spytałam.

- A napisałeś jakąś piosenkę?- zapytałam.
- Ja też lubię muzykę. Kocham taniec i śpiew- powiedziałam z uśmiechem.